Psycho-educatie is een methodiek in de hulpverlening aan mensen met een langdurige beperking of handicap en verwijst naar een reeks educatieve interventies om mensen te leren omgaan met hun beperkingen door kennis erover, vaardigheden in de omgang en zelfvertrouwen in de verwerking te verwerven.
Het is essentieel dat mensen dusdanig geïnformeerd zijn over hun aandoening dat zij weloverwogen beslissingen kunnen nemen en in kunnen stemmen met de aanpak ervan. Dit maakt een vorm van psycho-educatie noodzakelijk.
De cliënt word geattendeerd op het bestaan van patiëntenorganisaties, zelfhulpgroepen en informatie die hierover te verkrijgen is. De therapeut spreekt begrijpelijke taal en vermijdt overbodige vaktaal.
Mensen kunnen zich tijdens een moeilijke periode onbegrepen voelen door de omgeving, waardoor zij problemen ondervinden bij het aangaan en onderhouden van sociale contacten. Hulp hierbij, met name hulp die in de eigen omgeving geboden wordt, kan mensen stimuleren om te blijven functioneren in hun sociale netwerk. De omgeving van de cliënt kan gebaat zijn bij uitleg over de betekenis van een ziektebeeld en bij aanwijzingen hoe als omgeving met een ziektebeeld (bijvoorbeeld depressie) om te gaan.
De therapeut zal de cliënt erop attenderen dat direct betrokkenen uitgenodigd kunnen worden voor een informatief en steunend gesprek.
Mensen met psychische klachten hebben vaak grote problemen met het structureren van en invulling geven aan de dag. Dit probleem krijgt binnen uw ergotherapiebehandeling alle aandacht. Activiteiten en andere vormen van dagbesteding kunnen helpen de dag structuur te geven en geven op den duur vaak voldoening en meer zelfvertrouwen. Structuur, ritme en regelmaat is van groot belang.
Arbeid kan voor cliënten met psychische klachten een belangrijke rol spelen, zeker als werken tijdelijk niet mogelijk is. De ergotherapeut kan de rol van het werk in kaart brengen: is dit ondersteunend aan de behandeling of belemmerd arbeid het herstel van de cliënt? Vervult werk een positieve functie voor de cliënt, dan zal de therapeut met de cliënt kunnen bespreken hoe passend werk behouden of verkregen kan worden.